دیوارهای منزل معمولاً به عنوان زمینه ای برای دکور کردن فضا استفاده می شوند و سعی می شود نقش آن ها از نقش مبلمان و پرده کمرنگ تر باشد تا اجازه خودنمایی بیشتری به مبلمان داده شود. اما می توان نقش بیشتری برای دیوارها در نظر گرفت و یا کاری بیشتری از رنگ و یا کاغذ دیواری بر روی آن ها انجام داد. قرنیزها و گچبری ها در دو انتهای بالا و پائین دیوار از اجزای عموماً ثابت در زینت بخشی به دیوارها هستند و از آن ها در حقیقت به عنوان چارچوبی برای انسجام بخشی به دیوارها استفاده می شود. این ابزارها ضمن اضافه کردن خطوط به فضا، تبدیل به یک ویژگی معماری قابل توجه در محیط شده اند.
جدار بندی دیوار
جدار بندی، تخته کوب یاپانل کردن بخشی از دیوار از جمله ویژگی های معماری در فضا است که در ابعاد و با هزینه های متفاوت قابل اجرا است و از آنجایی که کاربرد را با زیبایی همراه می کند در میان طراحان بسیار پر طرفدار است. پانل کردن نیمه پایینی دیوار اقدامی است که در هر زمان و با خر سبکی به محیط شخصیت و ارزش می دهد. البته اجرای این تکنیک در سبک های کلاسیک و کلاسیک – مدرن فضا را رسمی و سنگین تر کرده و زیبایی و وقار خاصی به فضا می بخشد.
نصب ورقه های چوبی (مانند چوب های الواری ترمووود، یا پانل های طرح چوب اچ پی ال) بر روی یک سوم تحتانی دیوار در واقه شکل پایه ای و ابتدایی استفاده از این روش بوده که امکان استفاده از رنگ ها و بافت های مختلف را در دو بخش دیوار فراهم می کند و به غنای طراحی می افزاید. البته اجرای این روش اگرچه به فضا زیابیی و تاصالت زیادی می بخشد اما به خاطر استفاده وسیع از چوب مستلزم هزینه نسبتاً بالایی است. اجرای این روش با رنگ های مختلف چوب، فضاهای متفاوتی از مجلل و تشریفاتی تا کانتری و روستایی به وجود می آورد. به طور مثال در یک پذیرایی و یا غذاخوری تشریفاتی کلاسیک پوشش فندقی و ماهاگونی با نمایی نیمه براق با فریم های ابزار خورده بر روی آن ترکیب با شکوهی با رنگ و یا کاغذ دیواری در نیمه بالایی به وجود می آورد. همینطور در یک دکور کانتری پوشش چوبی رنگ شویی شده (کالر واش) نمایی آنتیک و طبیعی را بیننده منقل می کند.
به کارگیری رنگی از خانواده سفید بر روی این پانل ها باعث جلوه بیشتر رنگ و یا کاغذ دیواری در نیمه بالای دیوار می شود. در حقیقت می توان گفت که این پانل ها در ابتدا همان قرنیزها بوده اند که در ساخت و طراحی آن ها اغراق شده و جنبه دکوری آن بر جنبه حفاظتی آن پیشی گرفته است.
در دکورهای مدرن هم می توان از مواد جدیدتری مانند ورقه های سه بعدی PVCو یا کامپوزیت (ورق های آلومینیومی) بااشکال مختلف به عنوان تخته کوباستفاده کرد تا تنوعی در طراحی فضا به وجود آید. حتی می توان از ورقه های فلزی سبک با اشکال متنوع از جمله شبکه های توری در چنین فضاهایی کمک گرفتن و با پوشش این پانل ها با رنگ های معمولی و یا صنعتی چهره ای فوق مدرن و یا صنعتی به فضا بخشید.
در بعضی منازل قدیم پانل های چوبی با ارتفاعی تا نزدیک سقف مورد استفاده قرار می گرفتند. این نوع پوشش اگرچه تا حدی فضا را سنگین می کند اما با برخی فضاهای کلاسیک که دکوری نسبتاً شلوغ دارند تناسب دارد. اما اگر در فضاهایی مانند نشیمن یا ورودی چنین پانل هایی وجود داشته باشد و بخواهید دکوری ساده تر برای چنین فضایی تدارک ببینید می توانید بدون زحمت لرداشتن پانل ها از روی دیوار، آن را ب رنگی روشن مانند خامه ای و یا استخوانی رنگ کرده و دیوار باقیمانده را که در بالای آن است با یک رنگ نسبتاً تیره مثل دودی و یا آبی نفتی تیره رنگ آمیزی کرده و چهره ای نوبه فضا ببخشید.
فضای داخلی یک خانه با قرنیزهای کوتاه با ارتفاع متوسط 10 سانتی متر شاید آشناترین تصویری باشد که در خصوص این عنصر به ذهن متبادر می شود اما امروزه نقش قرنیزها اندکی برجسته تر شده است. استفاده از قرنیزهایی با ارتفاع بلندترین از جنس سنگ و چوب این تغییر دیدگاه را نشان می دهد که از این عنصر کاربردهای دیگری هم انتظار می رود و به این ترتیب حتی می توان با کمک قرنیزها احساس فضا را متحول کرد. قرنیزهای سنگی و یا چوبی با ارتفاعی حدودذ بیست سانتی متر چشم ها را به سمت این بخش که تا به حال خیلی مورد توجه واقع نشده است، می کشاند. به این ترتیب ویژگی های منحصر به فرد معماری به فضا بخشیده می شود و با ایجاد خطوط چشمگیر ناشی از وجود ابزارهای به کار رفته روی آن، از لحاظ بصری بعد و عمق بیشتری به محیط می دهد.
قرنیز
قرنیز یکی از آشناترین ابزارهای مورد استفاده روی دیوار هستند. قرنیزها در ابتدا برای محافظت بخش انتهایی دیوارها در محل اتصال دیوار با کف مورد استفاده قرار می گرفتند و به این ناحیه انسجام بخشیده و نمای دیوار را کامل می کردند. این عنصر در گذر زمان با اندازه ها و رنگ های متفاوتی به بخشی از طراحی دیوارها تبدیل شد.
قرنیز عموماً در تمامی فضاها مورد استفاده قرار می گیرد و نمی توان نمای داخلی خانه را بدون داشتن قرنیز کامل تصور کرد. قرنیزها با رنگ های مختلف احساس های متفاوتی را به بیننده القا می کنند.
یکی از رایج ترین گروه هلی رنگی مورد استفاده برای قرنیزها گروه رنگ های روشن متمایل به سفید هستند که باعث برجسته و نمایان تر شدن رنگ دیوار می شوند. در عین حال استفاده از رنگ های خنثی برای این بخش انتخابی مناسب است که اهمیت رنگ دیوار و یا پوشش کف را کم نمی کند.
استفاده از قرنیز همرنگ دیوار و یا نزدیک به رنگ آن باعث بلندتر به نظر رسیدن ارتفاع دیوار می شود و استفاده از رنگی متضاد بر روی قرنیز و یا طبیعتاً از ارتفاع دیوار می کاهد و این نکته ای است که در انتخاب رنگ قرنیز بهتر است در نظر گرفته شود.